Bir ulusun yaşam sahnesinde var olduğunu gösteren olmazsa olmazlarından biri de kuşkusuz dilidir. Dilini yitiren, toprak bütünlüğü olsa bile başka ulusların dilini konuşan bir topluluğun ulus olduğunu öne sürmek oldukça güç olsa gerek. Bunu söylerken, elbette bizim gibi uzun bir tarihsel geçmişe sahip olan ulusların, tarihin çeşitli dönemlerinde dil ve kültür alışverişi içine girdiğini, çeşitli dil ve kültürlerden etkilendiğini ya da etkilediğini göz ardı etmiyoruz. Bu etkileşim, kaçınılmazdır. Ancak bizim sözünü ettiğimiz, kayıtsız koşulsuz teslim olmak, kendi dilini yok sayarak başka bir dilin egemenliğini kabul etmektir. Yani, bile bile dilini, dolayısıyla da ulusal özelliklerinden birini öldürmek, yok etmektir. Bir dilin yaşamsal damarları, adilin sözcükleridir kuşkusuz. O dil ne kadar geniş bir sözcük dağarcığına sahip olursa o kadar zinde ve güçlü olur. Dil bilimcilerin, araştırmacıların ve edebiyatçıların görevi de dilinin başta sözcükleri olmak üzere, bütün yapısal ve anlamsal özelliklerini o ulusun bireylerine anlatmak, kavratmaktır. Dilin aşınmaya uğradığı dönemlerde, unutulmaya yüz tutan sözcükleri yeniden yaşam sahnesine çıkararak kullanılmalarını sağlamaktır. Bununla da yetinmeyip, yeni bilimsel ve teknolojik gelişmelerin dayattığı terimlere (abartmamak kaydıyla) kendi sözcük köklerinden yararlanarak yeni adlar bulmaktır. Amacımız bundan yüzlerce yıl önce Kaşgarlı Mahmut'un ve Ali Şir Nevai'nin yaptığı gibi, halk arasında, çeşitli yerelliklerde yaşayan ama halkın tümü tarafından bilinmeyen sözcükleri bularak herkesçe bilinmesini sağlamaktır. İşte yayınevimiz de böyle bir görev ve sorumlulukla Türkçeye katkıda bulunmak, dünyanın en etkin ve yaygın dillerinden biri olan Türk diline hizmet etmek üzere bu sözlüğü hazırlamıştır.